У 1921—1944 гадох жыў у Латвіі, дзе замагаўся за нацыянальныя правы беларусаў-латгальцаў, узначаліў Беларускае нацыянальнае аб’яднанне ў Рызе, а таксама беларускае выдавецтва, таварыства беларусаў-выбаршчыкаў, беларускіх настаўнікаў. Рэдагаваў газэту «Голас беларуса» і часопіс «Беларуская школа ў Латвіі». За сваю нацыянальную працу чатыры разы арыштоўваўся латвійскімі ўладамі (у 1924, 1930, 1933 і 1935). Адзін з канфліктаў быў выкліканы мапамі этнічных беларускіх земляў у беларускіх школах Латвіі, дзе ваколіцы яго роднага Дзвінску і сам горад пазначаны беларускімі. “У куце больш ня маю бажніц, - Мапа там. А на ёй – Беларусь” – пісаў Кастусь.